vrijdag 31 oktober 2008

Nederland en 5 meter zeespiegelstijging

In het wetenschappelijke tijdschrift Climatic Change hebben we vandaag een nieuw artikel uit, waarin we schetsen wat de mogelijkheden zijn om Nederland te wapenen tegen nog extremere zeespiegelstijging dan de Deltacommissie veronderstelt. Dit onderzoek was onderdeel van het Atlantis project. Het volledige artikel is gratis toegankelijk als pdf-file via de website van de uitgever Springer.

Er zou 5 meter zeespiegelstijging kunnen optreden als de West Antarctische IJskap versneld zou instorten. Dit zou niet in een korte tijd kunnen gebeuren ( in 100 jaar zoals verondersteld in ons artikel). Toch is het een interessant scenario, om te onderzoeken hoe de Nederlandse samenleving met zo'n abrupte verandering om zou kunnen gaan.

Hiervoor hielden we een workshop met experts en bestuurders. Een belangrijke conclusie is dat, hoewel het technisch mogelijk lijkt om Nederland te blijven beschermen tegen overstromingen bij zo'n hoge zeespiegel, zijn er andere redenen om aan te nemen dat we toch zouden falen:

"... social and political processes make it unlikely that decisions to carry out such a policy can be made in time. The rate of SLR may be faster than the rate of social processes that precede and enable such decisions. For example, SLR can bring about conflicts of interests among those who are exposed to high risks and those who are not and are not willing to pay for risk control elsewhere. Windows of opportunity to make major decisions on enhancing flood safety that would resolve or alleviate such conflicts are generally only possible in a brief period after a disaster or other chance events."

1 opmerking:

J.Weijers zei

Een mooi gedachte experiment met een opvallend resultaat. Blijkbaar kan klimaatverandering in de vorm van zeespiegelstijging te snel gaan om door sociaal-politieke processen bijgehouden te worden. In het gegeven voorbeeld is er een vrij direct causaal verband, het instorten van de West-Antarctische ijskap en een wereldwijde stijging van de zeespiegel gevolgd door overstroming. Wanneer het gaat om de toename van de concentratie broeikasgassen in de atmosfeer is er een minder direct causaal verband door de vele terugkoppelingen en vertragingen in het klimaatsysteem. John D. Sterman van het MIT in Cambridge (USA) liet onlangs in een mooi PoliciyForum stuk in Science (vol.322, p532) zien dat dit, gecombineerd met een misconceptie over broeikasgasreducties (nl. dat veel mensen denken dat een reductie van CO2 emissies tot een constant niveau voldoende is om de stijging van CO2 concentraties in de atmosfeer te stoppen) juist leidt tot het uitblijven van noodzakelijke politieke beslissingen. Kortom, het lijkt erop dat ‘global warming’ te traag gaat voor sociaal-politieke processen. Zou er een snelheid van klimaatverandering bestaan die in de pas loopt met ‘de politieke maat’?